رشد جسمانی در کودک

رشد جسمانی در کودک : 

کودکان 6-9  سال نیاز به فعالیت دارند و چون در مدرسه باید آرام و بی سرو صدا باشند ، انرژی موجود خود را به صورت عادت های عصبی مانند مداد و ناخن جویدن ، انگشت گاز گرفتن ، مو پیچاندن و بیقراری کلی نشان می دهند.

کودک 6-9 ساله به هنگام مدرسه نیاز به استراحت فراوان دارند و بر اثر فعالیت های ذهنی زود خسته می شود.

در 6-9  سالگی بر ماهیچه های بزرگ بدن بیش از ماهیچه های کوچک و ظریف تسلط دارد بدین جهت برای بسیاری ازآن ها کار با مداد و خودکار دشوار است .

 تا کودک به سن 8 سالگی نرسد چشمانش همسانی کامل ندارد در نتیجه حروف چاپی نباید ریز باشد .

کودک 6-9 ساله برای ابتلا به بیماری های گوناگون آمادگی بیشتری دارد .

فعالیت های بدنی زیادی دارند به مهارت های خود اعتماد دارند و خطرات بدنی را ناچیر می شمارند.

پسران نسبت به دختران در نیروی بدنی و استقامت برتری دارند از بازیهای خشن لذت می برد

هماهنگی بین حس وحرکت در اثر فعالیت بوجود آمده است و پیوندهای حسی –حرکتی اساسی مستحکم گردیده است و در کاربرد صحیح و سریع اندامهای حسی –حرکتی مهارت کافی را کسب کرده است.

کودک به بازی های توام با حرکات علاقمند است تا سرعت و قدرت و مهارت خود را نشان دهد.

هرچه به اواخر دوره نزدیک می شود کار با ابزار مانند قلم و سوزن برای او جالب است.

 ویژگیهای شناختی:

کودک از سنین 6-8سالگی وارد مرحله عملیات عینی می شود، فرد می تواند عملیات ذهنی انجام دهد. قواعد منطقی و اساسی معینی را درک می کند و از همین راههای منطقی و کمی می تواند استدلال کند.

کودک  می تواند مسائل را از دیدگاههای مختلف ببیند و پدید ه ها را می تواند ارزیابی منطقی کند.

کودک می تواند به طرو همزمان به جنبه های مختلف یک شی یا پدیده توجه کند و ارتباط بین ابعاد مختلف را درک کند.

کودک قادر به نگهداری ذهنی در مورد مایعات و جامدات است (اصل همسانی)

قادر به ردیف کردن دو ردیف هم طول است ، بر اساس یک یا چند خصوصیت پدیده ها را ردیف می کند.

بر اساس یک یا چند خصوصیت ، نسبت پدیده ها را می شناسد(بزرگ ، کوچک ، زشت زیبا )

کودک می تواند به طور همزمان در مورد کل و جزء استدلال کند و می تواند درک کند بین دسته ها روابط منطقی حاکم است .

کودک می تواند کیفیت و تعداد را در ذهن خود نگه دارد و اشیای واقعی را طبقه بندی و منظم کند ولی نمی تواند

درک انتزاعی از مسائل فرضیه ای یا پدیده های تصوری را داشته باشند .

کودک تجربه می کند، لمس می کند، سوال می کندنتیجه می گیرد تا مطلب برای او معنادار گردد.

د رعین استقلال به راهنمایی و ارشاد نیاز دارد و این امر موجب رفتارهای نامنظم و پیش بین نشده ای را بوجودمی آورد.

در سه سال اول دبستان علاقه فراوانی به یادگیری دارد.

علاقه کودک به صحبت کردن بیشتر از نوشتن است . بی انکه اشتیاق زیادی به پاسخ دادن داشته باشد .

به از حفظ خواندن مطالب گرایش فراوانی نشان می دهد.

در باره هر موضوعی کنجکاوی نشان می دهد . از هر موضوعی کلکسیون یا مجموعه دوست دارد داشته باشد . اما ناگهان همه انها را یکی یکی کنار گذاشته و به کار دیگری می پردازد.

کودک نیاز دارد در این دوره سنی با یکسری مسائل قابل حل روبرو شود تا از تفکر درباره آن ها لذت ببرد .

استعداد یاد آوری با افزایش سن زیاد می شود و مطالب بیشتری را می تواند حفظ کند و به خاطر بیاورد .

این رشد استعداد در4/5 تا 11سالگی بین 18-20 کلمه است ، عوامل موثر در این یاد آوری علاقه ، تمرکز ، دقت وآمادگی برای واکنش سریع است .

حفظ و یاد آوری ارقام و اعداد ،7-11 بین 5تا 6 عدد است که این یاد اوری اعداد ، مشکل تر از الفاظ است .

کودک در 7سالگی ، استعداد 5 جمله گفتاری و نوشتاری داد و در 9/5سالگی این به 6جمله می رسد.

کودک در نوشتن ، در 9سالگی 11جمله می نویسد و در 12سالگی ،13می نویسد.

کودک در ابتدای ورود به مدرسه ، 2500کلمه می داند و در تعبیرات گفتاری خود از 6  کلمه در یک جمله استفاده می کند .

سرعت رشد گویایی در سنین 5-13بسیار سریع است .

رغبت در یادگیری و درک این سن (7-12) ،  10دقیقه است

یادگیری مشاهده ای و تقلید از الگو موثر تر است و بهتر است به صورت عینی باشد

کودک با ورود به مدرسه و تماس با دیگر کودکان ، از نسبی بودن منقطه نظر خویش آگاه شده و به نقطه نظر های متفاوت توجه می کند و خود را به جای دیگران تصور می کند.

خود مداری اش تعدیل شده ، به حقوق مساوی پی برده و رعایت می کند .

در مشاهده پدیده های اطراف خود از مرحله چیستی ، به مرحله چگونگی و چرائی رسیده است .